مزامیر ۸۳

1ای خدا تو را خاموشی نباشد! ای خداساکت مباش و میارام! 2زیرا اینک دشمنانت شورش میکنند و آنانی که از تو نفرت دارند، سر خود را برافراشتهاند.3بر قوم تو مکایدمی اندیشند وبر پناه آوردگان تو مشورت میکنند. 4و میگویند: «بیایید ایشان را هلاک کنیم تا قومی نباشند و نام اسرائیل دیگر مذکور نشود.»5زیرا به یک دل با هم مشورت میکنند و برضد تو عهد بستهاند. 6خیمه های ادوم واسماعیلیان و موآب و هاجریان. 7جبال و عمون و عمالیق و فلسطین با ساکنان صور. 8آشور نیز باایشان متفق شدند و بازویی برای بنی لوطگردیدند، سلاه. 9بدیشان عمل نما چنانکه به مدیان کردی. چنانکه به سیسرا و یابین در وادی قیشون. 10که در عیندور هلاک شدند و سرگین برای زمین گردیدند. 11سروران ایشان را مثل غراب و ذئب گردان و جمیع امرای ایشان را مثل ذبح وصلمناع.12که میگفتند: «مساکن خدا را برای خویشتن تصرف نماییم.» 13ای خدای من، ایشان را چون غبار گردبادبساز و مانند کاه پیش روی باد. 14مثل آتشی که جنگل را میسوزاند و مثل شعلهای که کوهها را مشتعل میسازد. 15همچنان ایشان را به تند بادخود بران و به طوفان خویش ایشان را آشفته گردان. 16رویهای ایشان را به ذلت پر کن تا نام توراای خداوند بطلبند. 17خجل و پریشان بشوندتا ابدالاباد و شرمنده و هلاک گردند. 18و بدانندتو که اسمت یهوه میباشد، به تنها بر تمامی زمین متعال هستی.