متی ۵

1خوشابحالها و گروهی بسیار دیده، بر فراز کوه آمد و وقتی که او بنشست شاگردانش نزد اوحاضر شدند. 2آنگاه دهان خود را گشوده، ایشان را تعلیم داد و گفت: 3«خوشابحال مسکینان در روح، زیرا ملکوت آسمان از آن ایشان است.4خوشابحال ماتمیان، زیرا ایشان تسلی خواهند یافت. 5خوشابحال حلیمان، زیرا ایشان وارث زمین خواهند شد. 6خوشابحال گرسنگان و تشنگان عدالت، زیراایشان سیر خواهندشد. 7خوشابحال رحم کنندگان، زیرا بر ایشان رحم کرده خواهدشد.8خوشابحال پاک دلان، زیرا ایشان خدا راخواهند دید. 9خوشابحال صلح کنندگان، زیراایشان پسران خدا خوانده خواهند شد. 10خوشابحال زحمت کشان برای عدالت، زیراملکوت آسمان از آن ایشان است. 11خوشحال باشید چون شما را فحش گویند و جفا رسانند، وبخاطر من هر سخن بدی بر شما کاذبانه گویند.12خوش باشید و شادی عظیم نمایید، زیرا اجر شما در آسمان عظیم است زیرا که به همینطور بر انبیای قبل از شما جفامی رسانیدند. 13«شما نمک جهانید! لیکن اگر نمک فاسدگردد، به کدام چیز باز نمکین شود؟ دیگر مصرفی ندارد جز آنکه بیرون افکنده، پایمال مردم شود. 14شما نور عالمید. شهری که بر کوهی بنا شود، نتوان پنهان کرد. 15و چراغ را نمی افروزند تا آن را زیر پیمانه نهند، بلکه تا بر چراغدان گذارند؛ آنگاه به همه کسانی که در خانه باشند، روشنایی میبخشد