مزامیر ۲۱

1ای خداوند در قوت تو پادشاه شادی می کند و در نجات تو چه بسیار به وجدخواهد آمد. 2مراد دل او را به وی بخشیدی و مسالت زبانش را از او دریغ نداشتی. سلاه. 3زیرابه برکات نیکو بر مراد او سبقت جستی. تاجی اززر خالص برسر وی نهادی. 4حیات را از توخواست و آن را به وی دادی، و طول ایام را تاابدالاباد. 5جلال او بهسبب نجات تو عظیم شده. اکرام و حشمت را بر او نهادهای. 6زیرا او رامبارک ساختهای تا ابدالاباد. به حضور خود او رابی نهایت شادمان گردانیدهای. 7زیرا که پادشاه برخداوند توکل میدارد، و به رحمت حضرت اعلی جنبش نخواهد خورد. 8دست تو همه دشمنانت را خواهد دریافت. دست راست تو آنانی را که از تو نفرت دارندخواهد دریافت. 9در وقت غضب خود، ایشان راچون تنور آتش خواهی ساخت. خداوند ایشان را در خشم خود خواهد بلعید و آتش ایشان راخواهد خورد. 10ثمره ایشان را از زمین هلاک خواهی ساخت و ذریت ایشان را از میان بنی آدم. 11زیرا قصد بدی برای تو کردند و مکایدی رااندیشیدند که آن را نتوانستند بجا آورد. 12زیراکه ایشان را روگردان خواهی ساخت. بر زههای خود تیرها را به روی ایشان نشان خواهی گرفت. 13ای خداوند در قوت خود متعال شو. جبروت تو را ترنم و تسبیح خواهیم خواند