مزامیر ۲۶

1ای خداوند مرا داد بده زیرا که من درکمال خود رفتار نمودهام و بر خداوندتوکل داشتهام، پس نخواهم لغزید. 2ای خداوندمرا امتحان کن و مرا بیازما. باطن و قلب مرا مصفی گردان. 3زیرا که رحمت تو در مد نظر من است ودر راستی تو رفتار نمودهام 4با مردان باطل ننشستهام و با منافقین داخل نخواهم شد. 5ازجماعت بدکاران نفرت میدارم و با طالحین نخواهم نشست. 6دستهای خود را در صفامی شویم. مذبح تو راای خداوند طواف خواهم نمود. 7تا آواز حمد تو را بشنوانم و عجایب تو رااخبار نمایم. 8ای خداوند محل خانه تو را دوست میدارم و مقام سکونت جلال تو را. 9جانم را با گناهکاران جمع مکن و نه حیات مرا با مردمان خون ریز. 10که در دستهای ایشان آزار است و دست راست ایشان پر از رشوه است. 11و اما من درکمال خود سالک میباشم. مرا خلاصی ده و برمن رحم فرما.12پایم در جای هموار ایستاده است. خداوند را در جماعتها متبارک خواهم خواند.