مزامیر ۵۵

1ای خدا به دعای من گوش بگیر! و خودرا از تضرع من پنهان مکن! 2به من گوش فراگیر و مرا مستجاب فرما! زیرا که در تفکر خودمتحیرم و ناله میکنم. 3از آواز دشمن و بهسبب ظلم شریر، زیرا که ظلم بر من میاندازند وبا خشم بر من جفا میکنند. 4دل من در اندرونم پیچ و تاب می کند، و ترسهای موت بر من افتاده است. 5ترس و لرز به من درآمده است. وحشتی هولناک مرا درگرفته است. 6و گفتم کاش که مرابالها مثل کبوتر میبود تا پرواز کرده، استراحت مییافتم. 7هرآینه بجای دور میپریدم، و درصحرا ماوا میگزیدم، سلاه. 8میشتافتم بسوی پناهگاهی، از باد تند و از طوفان شدید. 9ای خداوند آنها را هلاک کن و زبانهایشان راتفریق نما زیرا که در شهر ظلم و جنگ دیدهام. 10روز و شب بر حصارهایش گردش میکنند وشرارت و مشقت در میانش میباشد. 11فسادهادر میان وی است و جور و حیله از کوچه هایش دور نمی شود. 12زیرا دشمن نبود که مرا ملامت میکرد والا تحمل میکردم؛ و خصم من نبود که بر من سربلندی مینمود؛ والا خود را از وی پنهان میساختم. 13بلکه تو بودیای مرد نظیر من! ای یار خالص و دوست صدیق من! 14که با یکدیگرمشورت شیرین میکردیم و به خانه خدا در انبوه میخرامیدیم.15موت بر ایشان ناگهان آید وزنده بگور فرو روند. زیرا شرارت در مسکن های ایشان و در میان ایشان است. 16و اما من نزد خدا فریاد میکنم و خداوندمرا نجات خواهد داد. 17شامگاهان و صبح وظهر شکایت و ناله میکنم و او آواز مرا خواهدشنید. 18جانم را از جنگی که بر من شده بود، بسلامتی فدیه داده است. زیرا بسیاری با من مقاومت میکردند. 19خدا خواهد شنید و ایشان را جواب خواهد داد، او که از ازل نشسته است، سلاه. زیراکه در ایشان تبدیلها نیست و از خدانمی ترسند. 20دست خود را بر صلح اندیشان خویش دراز کرده، و عهد خویش را شکسته است. 21سخنان چرب زبانش نرم، لیکن دلش جنگ است. سخنانش چرب تر از روغن لیکن شمشیرهای برهنه است. 22نصیب خود را به خداوند بسپار و تو را رزق خواهد داد. او تا به ابدنخواهد گذاشت که مرد عادل جنبش خورد. 23وتوای خدا ایشان را به چاه هلاکت فرو خواهی آورد. مردمان خون ریز و حیله ساز، روزهای خودرا نیمه نخواهند کرد، لیکن من بر تو توکل خواهم داشت.