۱۳۹۲ بهمن ۹, چهارشنبه

مزامیر ۷۵

1تو را حمد میگوییم! ای خدا تو راحمد میگوییم! زیرا نام تو نزدیک است و مردم کارهای عجیب تو را ذکر میکنند. 2هنگامی که به زمان معین برسم براستی داوری خواهم کرد. 3زمین و جمیع ساکنانش گداخته شدهاند. من ارکان آن را برقرار نمودهام، سلاه. 4متکبران را گفتم: «فخر مکنید!» و به شریران که «شاخ خود را میفرازید. 5شاخهای خود را به بلندی میفرازید. و با گردن کشی سخنان تکبرآمیز مگویید.» 6زیرا نه از مشرق و نه از مغرب، و نه ازجنوب سرافرازی میآید. 7لیکن خدا، داور است. این را به زیر میاندازدو آن را سرافراز مینماید.8زیرا در دست خداوند کاسهای است و باده آن پرجوش. ازشراب ممزوج پر است که از آن میریزد. و امادردهایش را جمیع شریران جهان افشرده، خواهند نوشید.9و اما من، تا به ابد ذکر خواهم کرد و برای خدای یعقوب ترنم خواهم نمود.10جمیع شاخهای شریران را خواهم برید و اماشاخهای صالحین برافراشته خواهد شد.

0 نظرات:

ارسال یک نظر